Για τα βρέφη, το πιπίλισμα του αντίχειρα είναι ένα φυσικό αντανακλαστικό που συχνά ξεκινά ήδη από την ενδομήτρια ζωή. Πιπιλίζοντας τα δάκτυλα, τα ρούχα τους, τα παιχνίδια τους μαθαίνουν πολλά για το σώμα τους και τον κόσμο γύρω τους. Τα μικρά παιδιά χρησιμοποιούν επίσης το πιπίλισμα για παρηγοριά ή για να κοιμηθούν. Πότε όμως το πιπίλισμα του αντίχειρα πρέπει να μας ανησυχεί; 

Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Οδοντιατρική Εταιρεία, τα προβλήματα ξεκινούν μετά την έκφυση των μόνιμων δόντιων. Μπορεί να επηρρεαστεί η σωστή ανάπτυξη του στόματος, η ευθυγράμμιση των δοντιών και να προκληθούν αλλαγές στην οροφή του στόματος. Το πόσο σοβαρό θα είναι το πρόβλημα καθορίζεται από την ένταση και την συχνότητα του πιπιλίσματος. Ένα παιδί που απλά τοποθετεί το δάκτυλο στο στόμα για να κοιμηθεί είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσει σοβαρά προβλήματα σε σχέση με ένα παιδί που πιπιλάει έντονα τον αντίχειρα μέχρι σημείου παραμορφώσεως. Η Αμερικάνικη Οδοντιατρική Εταιρεία συστείνει τα παιδια να εγκαταλείψουν το πιπίλισμα του αντίχειρα μόλις προβάλλουν τα μόνιμα δόντια, δηλαδή γύρω στην ηλικία των 5 ετών.